Nederland-Suriname/Suriname-Nederland...!
Door: Poki
Blijf op de hoogte en volg Elise
06 April 2015 | Suriname, Paramaribo
Alweer 2 weken terug in Suriname na een weekje in Nederland te zijn geweest!
Vrijdag 13 maart zijn Janine en ik naar Nederland gekomen, op het vliegveld in Suriname gaat het iets anders dan op Schiphol:) We moesten er 3 tot 4 uren van te voren zijn, anders word je geweigerd, ook al heb je online al ingecheckt. Wanneer je binnenkomt op het vliegveld moet je eerst je ruimbagage inleveren bij een balie hier worden je ticket en paspoort gecheckt, daarna kun je doorlopen en word weer je paspoort gecheckt en het gewicht van je handbagage. Dan loop je weer een stukje verder en moet je je schoenen, sieraden en riem uitdoen en al je zakken legen en inleveren en word je bagage gecheckt. Wanneer dit goed is kun je weer doorlopen en word je paspoort en je ticket/boardingpass nogmaals gecheckt en krijg je een stempel in je paspoort, daarna mag je pas de tax-free zone in. Dit houd in , een grote zaal waar allemaal stoeltjes staan en 4 dezelfde gift-shops, een soort supermarktje , daar hebben we kleine banaantjes gekocht voor thuis. Nu moesten we dus nog 3 uren wachten, ja wat ga je dan doen?! We hadden een week eerder henna laten zetten, en dit was al een beetje aan het vervagen bij Janine, dus hebben we henna-verf gekocht en heb ik de henna van Janine opnieuw overgetrokken, ideaal tijdverdrijf. En toen mochten we eindelijk het vliegtuig in, we vlogen dit keer met slm, Surinam Airways, prima te doen, maar toch is vliegen niets voor mij, zeker 's nachts niet, vreselijk, je doet geen oog dicht, of ja je kan ze wel dicht doen maar slapen doe ik niet! Het was raar om weer thuis te zijn, maar het was genieten, weer in mijn eigen bedje, papa en mama die voor je zorgen, lieve vrienden om je heen! Het was een soort vakantie! Donderdag de bruiloft van Thamar & Andre, daarvoor ben ik teruggekomen:) Wauw, het was een prachtige dag en wat zagen ze er allebei mooi uit! Ik heb genoten! Ik mocht zingen, in de kerk na de dienst, heel bijzonder (ook wel emotioneel;)) om te doen!! De week vloog voorbij! Vrijdag had Janine de bruiloft van haar broer en zaterdag zijn we weer teruggevlogen naar Suriname, afscheid nemen is nooit leuk!! Dag Nederland...
Dus nu zijn we weer hier, in Paramaribo. Het warme weer is wel weer wennen maar ook genieten! In het weekend weer het standaard ontbijtje, tosti, eerst je brood met kaas in de magnetron om de kaas te smelten, vervolgens in de broodrooster om toch knapperig brood te eten:) We hebben trouwens filterkoffie vanuit nederland meegenomen omdat we de koffie van thuis zo missen:) Koffiezetten zonder koffiezetapparaat. Eerst water koken, voor elk kopje reken je 2,5 eetlepel koffie, dan zet je de trechter in een fles met 2 filterzakjes erin, anders spring het kapot (al een paar keer gehad) en dan het gekookte water over de koffie heen gieten en door de trechter laten lopen en dan heb je koffie, duurt even maar dan heb je ook wat:)
Wij lopen nu stage op een andere afdeling, de couveuse-afdeling is afgerond en nu lopen we stage op de kinderafdeling. Wauw wat is het leuk bij die kindjes! Ze hebben ongeveer 6 kamers voor 6 patientjes een isoleer kamer en een aantal ' in-room' kamers, bij dat laatste kan de moeder of vader bij het kindje blijven slapen. Eers komen er een 2 kamers waar vooral de kindjes liggen die voor een operatie komen of een chronische ziekte hebben, wat je hier veel ziet is sikkelcelanemie. Daarna komt de isoleerkamer, die is vlakbij de hoofdzuster, daarna komt er een kamer waar er darmpatientjes liggen, dus die hebben last van obstipatie of hebben een stoma bijvoorbeeld. Ook heb je nog 1a2 kamers die broncho-kamers genoemd worden, daar liggen de kindjes die een pneumonie (longontsteking) hebben of een bronchitis. En dan heb je ook nog diaree-kamers. Zo hebben jullie een beetje een idee wat voor ziektebeelden er naar voren kunnen komen. We werden heel goed opgevangen door het team, we kregen een rondleiding hoe alles in z'n werk gaat en waar alles te vinden is, natuurlijk kun je dat niet in 1 keer onthouden, dat begrijpen ze gelukkig wel. Oja, er is ook een speljuf waar de kindjes van half 10 tot 12 uur naar toe kunnen om te spelen.We hebben een lumbaalpunctie mogen zien,arm kindje, het had een bacteriele meningitis (hersenvliesontsteking). Ze hebben op de afdeling een aantal steriele kistjes voor zulk soort dingen staan en daar word dan mee gewerkt. Wanneer het gebruikt is word het ergens anders in het ziekenhuis weer steriel gemaakt en krijgen ze het weer terug op de afdeling, ze gooien hier bijna niets weg, net als medicijncupjes, in nederland worden ze weggegooid, hier worden ze uitgekookt en opnieuw gebruikt. Zo anders dan in Nederland. Het is soms wel aangrijpend om te zien dat er kindjes al zolang op de afdeling liggen en geen bezoek krijgen en gewoon niet opgehaald worden, dit zie je wel vaker bij gehandicapte kindjes, ze weten er dan nog niet goed mee om te gaan en dan laten ze het achter in het ziekenhuis, daar krijgen ze toch de zorg die ze nodig hebben. Ik vroeg aan een zuster: 'Wat is nu de toekomst van zo'n kindje?' Toen zei ze:' Op bed liggen en wachten tot de Heer zegt: 'Kom terug naar Mij'. Dat zet je wel even aan het denken, hoe goed hebben wij het dan in Nederland, waar zoveel opvanghuizen en dergelijke zijn!
Op donderdag kwamen er 2 docenten vanuit Nederland om stagebegeleiding te geven en te genieten van het land natuurlijk!!:) Vrijag hebben ze het 's Lands Hospitaal bezocht, waar Janine en ik stage lopen. We hebben een gesprekje gehad en we hebben ze de kinderafdeling laten zien en kennis laten maken met de collega's. Ze vonden het erg leuk om te zien waar hun leerlingen terecht zijn gekomen. Janine moest een steekproef doen, bij de feedback kreeg ze van de zuster te horen dat ze tijdens de handeling niet mocht praten want dan werden de steriele materialen onsteriel. Moeilijk om dan begrijpelijk te knikken, want dat zijn wij helemaaaaal niet gewend zo iets, maar als je dan verteld dat je je fout inziet, dan is het weer helemaal goed!'
s Avonds zijn we met de docenten uiteten geweest en daarna hebben we een kerkje bezocht waar een passie en pasen concert werd gehouden door een orkest en een mannenensemble. Was mooi om te horen en te zien! Verder zijn we op zaterdag nog naar de vliegbasis van MAF Suriname geweest, gaaf om te zien wat het werk van MAF in Suriname is en wat Andy en Jacoline hier mogen doen! Bijzondere verhalen gehoord hoe God kan werken, in Nederland maar ook hier in Suriname! Gods kinderen zijn over heel de wereld, heel bijzonder! De christenen hier in Suriname leven wel anders dan in Nederland, je gaat thuis ook daarin enorm waarderen! Zelfs het orgel in de kerk, dat je dat zo kan missen wist ik niet;) De feestdagen worden ook anders gevierd, zo zijn er geen extra diensten in de Engelse kerk waar wij vaak naar toe gaan. Wel hebben we op 1e paasmorgen een preek over pasen gehad! Met zulke dagen mis je je familie en vrienden wel wat meer, nu hebben we vandaag op 2e paasdag een paasontbijt met elkaar gehad, dat was wel heel gezellig en lekker natuurlijk:)
Aankomend weekend gaan we dan eindelijk het binnenland in! Spannend! De plek waar we naar toe gaan heet 'Lobi Lafu' ofwel, 'Liefdeslach'. Hierover als het goed is meer in het volgende reisverslag, mijn excuses dat het deze keer iets langer duurde, maar de stage, het wennen, het huishouden (ja mam, ik waardeer je enorm), vergt toch best veel tijd en je wil toch ook wel eens ontspannen tussendoor;)!
Veel liefs en tot snel!
Kus,
Poki
Vrijdag 13 maart zijn Janine en ik naar Nederland gekomen, op het vliegveld in Suriname gaat het iets anders dan op Schiphol:) We moesten er 3 tot 4 uren van te voren zijn, anders word je geweigerd, ook al heb je online al ingecheckt. Wanneer je binnenkomt op het vliegveld moet je eerst je ruimbagage inleveren bij een balie hier worden je ticket en paspoort gecheckt, daarna kun je doorlopen en word weer je paspoort gecheckt en het gewicht van je handbagage. Dan loop je weer een stukje verder en moet je je schoenen, sieraden en riem uitdoen en al je zakken legen en inleveren en word je bagage gecheckt. Wanneer dit goed is kun je weer doorlopen en word je paspoort en je ticket/boardingpass nogmaals gecheckt en krijg je een stempel in je paspoort, daarna mag je pas de tax-free zone in. Dit houd in , een grote zaal waar allemaal stoeltjes staan en 4 dezelfde gift-shops, een soort supermarktje , daar hebben we kleine banaantjes gekocht voor thuis. Nu moesten we dus nog 3 uren wachten, ja wat ga je dan doen?! We hadden een week eerder henna laten zetten, en dit was al een beetje aan het vervagen bij Janine, dus hebben we henna-verf gekocht en heb ik de henna van Janine opnieuw overgetrokken, ideaal tijdverdrijf. En toen mochten we eindelijk het vliegtuig in, we vlogen dit keer met slm, Surinam Airways, prima te doen, maar toch is vliegen niets voor mij, zeker 's nachts niet, vreselijk, je doet geen oog dicht, of ja je kan ze wel dicht doen maar slapen doe ik niet! Het was raar om weer thuis te zijn, maar het was genieten, weer in mijn eigen bedje, papa en mama die voor je zorgen, lieve vrienden om je heen! Het was een soort vakantie! Donderdag de bruiloft van Thamar & Andre, daarvoor ben ik teruggekomen:) Wauw, het was een prachtige dag en wat zagen ze er allebei mooi uit! Ik heb genoten! Ik mocht zingen, in de kerk na de dienst, heel bijzonder (ook wel emotioneel;)) om te doen!! De week vloog voorbij! Vrijdag had Janine de bruiloft van haar broer en zaterdag zijn we weer teruggevlogen naar Suriname, afscheid nemen is nooit leuk!! Dag Nederland...
Dus nu zijn we weer hier, in Paramaribo. Het warme weer is wel weer wennen maar ook genieten! In het weekend weer het standaard ontbijtje, tosti, eerst je brood met kaas in de magnetron om de kaas te smelten, vervolgens in de broodrooster om toch knapperig brood te eten:) We hebben trouwens filterkoffie vanuit nederland meegenomen omdat we de koffie van thuis zo missen:) Koffiezetten zonder koffiezetapparaat. Eerst water koken, voor elk kopje reken je 2,5 eetlepel koffie, dan zet je de trechter in een fles met 2 filterzakjes erin, anders spring het kapot (al een paar keer gehad) en dan het gekookte water over de koffie heen gieten en door de trechter laten lopen en dan heb je koffie, duurt even maar dan heb je ook wat:)
Wij lopen nu stage op een andere afdeling, de couveuse-afdeling is afgerond en nu lopen we stage op de kinderafdeling. Wauw wat is het leuk bij die kindjes! Ze hebben ongeveer 6 kamers voor 6 patientjes een isoleer kamer en een aantal ' in-room' kamers, bij dat laatste kan de moeder of vader bij het kindje blijven slapen. Eers komen er een 2 kamers waar vooral de kindjes liggen die voor een operatie komen of een chronische ziekte hebben, wat je hier veel ziet is sikkelcelanemie. Daarna komt de isoleerkamer, die is vlakbij de hoofdzuster, daarna komt er een kamer waar er darmpatientjes liggen, dus die hebben last van obstipatie of hebben een stoma bijvoorbeeld. Ook heb je nog 1a2 kamers die broncho-kamers genoemd worden, daar liggen de kindjes die een pneumonie (longontsteking) hebben of een bronchitis. En dan heb je ook nog diaree-kamers. Zo hebben jullie een beetje een idee wat voor ziektebeelden er naar voren kunnen komen. We werden heel goed opgevangen door het team, we kregen een rondleiding hoe alles in z'n werk gaat en waar alles te vinden is, natuurlijk kun je dat niet in 1 keer onthouden, dat begrijpen ze gelukkig wel. Oja, er is ook een speljuf waar de kindjes van half 10 tot 12 uur naar toe kunnen om te spelen.We hebben een lumbaalpunctie mogen zien,arm kindje, het had een bacteriele meningitis (hersenvliesontsteking). Ze hebben op de afdeling een aantal steriele kistjes voor zulk soort dingen staan en daar word dan mee gewerkt. Wanneer het gebruikt is word het ergens anders in het ziekenhuis weer steriel gemaakt en krijgen ze het weer terug op de afdeling, ze gooien hier bijna niets weg, net als medicijncupjes, in nederland worden ze weggegooid, hier worden ze uitgekookt en opnieuw gebruikt. Zo anders dan in Nederland. Het is soms wel aangrijpend om te zien dat er kindjes al zolang op de afdeling liggen en geen bezoek krijgen en gewoon niet opgehaald worden, dit zie je wel vaker bij gehandicapte kindjes, ze weten er dan nog niet goed mee om te gaan en dan laten ze het achter in het ziekenhuis, daar krijgen ze toch de zorg die ze nodig hebben. Ik vroeg aan een zuster: 'Wat is nu de toekomst van zo'n kindje?' Toen zei ze:' Op bed liggen en wachten tot de Heer zegt: 'Kom terug naar Mij'. Dat zet je wel even aan het denken, hoe goed hebben wij het dan in Nederland, waar zoveel opvanghuizen en dergelijke zijn!
Op donderdag kwamen er 2 docenten vanuit Nederland om stagebegeleiding te geven en te genieten van het land natuurlijk!!:) Vrijag hebben ze het 's Lands Hospitaal bezocht, waar Janine en ik stage lopen. We hebben een gesprekje gehad en we hebben ze de kinderafdeling laten zien en kennis laten maken met de collega's. Ze vonden het erg leuk om te zien waar hun leerlingen terecht zijn gekomen. Janine moest een steekproef doen, bij de feedback kreeg ze van de zuster te horen dat ze tijdens de handeling niet mocht praten want dan werden de steriele materialen onsteriel. Moeilijk om dan begrijpelijk te knikken, want dat zijn wij helemaaaaal niet gewend zo iets, maar als je dan verteld dat je je fout inziet, dan is het weer helemaal goed!'
s Avonds zijn we met de docenten uiteten geweest en daarna hebben we een kerkje bezocht waar een passie en pasen concert werd gehouden door een orkest en een mannenensemble. Was mooi om te horen en te zien! Verder zijn we op zaterdag nog naar de vliegbasis van MAF Suriname geweest, gaaf om te zien wat het werk van MAF in Suriname is en wat Andy en Jacoline hier mogen doen! Bijzondere verhalen gehoord hoe God kan werken, in Nederland maar ook hier in Suriname! Gods kinderen zijn over heel de wereld, heel bijzonder! De christenen hier in Suriname leven wel anders dan in Nederland, je gaat thuis ook daarin enorm waarderen! Zelfs het orgel in de kerk, dat je dat zo kan missen wist ik niet;) De feestdagen worden ook anders gevierd, zo zijn er geen extra diensten in de Engelse kerk waar wij vaak naar toe gaan. Wel hebben we op 1e paasmorgen een preek over pasen gehad! Met zulke dagen mis je je familie en vrienden wel wat meer, nu hebben we vandaag op 2e paasdag een paasontbijt met elkaar gehad, dat was wel heel gezellig en lekker natuurlijk:)
Aankomend weekend gaan we dan eindelijk het binnenland in! Spannend! De plek waar we naar toe gaan heet 'Lobi Lafu' ofwel, 'Liefdeslach'. Hierover als het goed is meer in het volgende reisverslag, mijn excuses dat het deze keer iets langer duurde, maar de stage, het wennen, het huishouden (ja mam, ik waardeer je enorm), vergt toch best veel tijd en je wil toch ook wel eens ontspannen tussendoor;)!
Veel liefs en tot snel!
Kus,
Poki
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
