Suriname is mooi!

Ha lieve nederlanders!

Hoog tijd voor weer een nieuw verhaaltje vanuit Suriname, het is al weer 2 weken geleden! Eigenlijk gaat de tijd zo hard! Voor ik het weet staat paps hier op de Zanderij airport!!:)

Het gaat allemaal heel goed hier, op stage gaat het heel goed! De meeste collega's zijn erg lief en Janine en ik zijn zelfs uitgenodigd voor 2 feestjes!! Aanstaande dinsdag hebben we een verjaardagsfeest van de moeder van een collega, ze word 55 jaar. We kennen die vrouw niet, maar hier denken ze: 'hoe meer zielen, hoe meer vreugd!':) Wij hadden er wel zin in, nieuwe mensen leren kennen en eens kijken hoe een Surinaams verjaardagsfeest eraan toe gaat, dus dinsdag gaan wij daar naar toe. Wij hebben een kinderarts in opleiding bij ons op de afdeling en die krijgt aanstaande vrijdag de uitreiking van de bul, ik heb zoiets nog nooit meegemaakt, dus daar gaan we ook mee naar toe met onze collega' s van de kinderafdeling. Er is nu ook een Belgische student op de afdeling gekomen, Marian, nog een blanke op de afdeling. Leuk om zo ervaringen uit te wisselen met elkaar, want Nederlanders en Belgen verschillen ook al van elkaar, maar het klikt prima en elke dag lunchen we gezellig met elkaar op de afdeling, zo hebben we pas lekker Bami gegeten van een kraampje voor het ziekenhuis! Ik heb trouwens het gevoel dat ik alleen maar aan het eten ben, ik eet veel meer dan dat ik thuis gewend ben.. maar nu ben ik pas in het ziekenhuis op de weegschaal gaan staan, en het gewicht is nog precies hetzelfde.. dus houden zo! Janine en ik fietsen natuurlijk bijna 2 uur op een dag, heen en weer naar het ziekenhuis. Gezonde beweging, 's morgens is het heerlijk om te fietsen dan is het nog donker, 6h, en om 6h30 is de zon alweer op, maar dan is het nog niet zo warm. 's Middags, wanneer de zon brand en je een beetje tegenwind hebt, dan is het wel wat vermoeiender, maar we genieten van de zon!

Pas was ik aan het werk, we waren klaar met baden en moesten wachten op het ontbijt voor de kindjes. Wassen noemen ze hier baden trouwens. En ik had een jongetje op de kamer liggen en hij bleef maar huilen, 1 jaar ongeveer. Zo zielig, toen heb ik m opgepakt, beetje gelopen en sussende woordjes, maar hij bleef huilen. Toen ben ik maar liedjes gaan zingen, toen viel hij in slaap bij mij op schoot, zo lief.

Eigenlijk hebben we niet heel veel bijzonders gedaan. Het vorige weekend hebben Janine en ik heel veel gedaan voor stage, ons onderzoek is bijna af!! Het was ook niet zo zonnig buiten, dus kwam het wel goed uit, ook vandaag zijn we er weer mee bezig, nu krijgen we het wel af:). Verder zijn Pieter, Sanne, Janine en ik 's avonds met elkaar naar de stad geweest om nog even te genieten van het bruisende nachtleven in Paramaribo. Zodra het weer wat koeler is komt iedereen weer naar buiten, jong en oud is op straat. Ook wij hebben genoten van een heerlijke cocktail op het terras, cocktails zijn zo lekker hier, vooral die zoete cocktails:).

Koningsdag in Nederland moesten we helaas missen, inclusief de oranjetompoezen...! Maar we hebben het wel een klein beetje gevierd hoor, met oranje vlaggetjes, oranje kleding, het Wilhelmus, en NOS natuurlijk:). De dag daarna hadden we weer een feestje, Ingrid is 20 jaar geworden, wat een gezelligheid hier in Suriname!:)

Zondag zijn we een keer naar een ander kerk geweest, de EBG, Evangelische Broeder Gemeenschap, vlakbij ons huis, en daar komen we nu pas achter! Het was een fijne kerkdienst, ik hoorde het orgel al spelen toen we aankwamen, heerlijk haha! Het klinkt wel wat anders, maar het is een orgel, ook waren de vrouwen netjes gekleed en de meesten hadden zelfs een hoedje op, dat hadden we nog niet eerder meegemaakt. Wij waren voor het eerst als gast in die kerk en in Suriname is het dan normaal dat je jezelf dan voorsteld aan de gemeente en daarna hebben ze ons toegezongen met een lied. Verder zingen ze ook psalmen. Heel toevallig kwamen we ook een subhoofd van onze afdeling tegen die in die kerk zit! Na de dienst gaf ze aan dat ze het heel fijn vond dat wij naar de kerk kwamen en van de gastentafel mochten we een bijbeltekst pakken.

Sinds maandag zijn de ouders en het zusje van Sanne in Suriname, dus hebben ze bij ons het Surinaamse eten mogen proeven, Téloh, gebakken cassave met vis en pitjel, een groentenmix met pindasambal, ze vonden het heerlijk.. af en toe zagen ze rood van de pepers haha! Afgelopen vrijdag hebben we een culturele tour door de stad gemaakt met elkaar. Iedereen in de groep mocht eventjes voor gids spelen, bij een beeld, monument, palmentuin of een moskee, en ja bij de moskee die naast de synagoge staat mocht ik mijn woordje doen.. We konden niet meer in de moskee, maar het beneden gedeelte konden we wel bekijken. Omdat de synagoge en de moskee zo vredig naast elkaar staat word dit sinds 9/11 ook wel het symbool van vrede genoemd.

Ojaa, dit moet ik nog vertellen, in mijn vorige verslag gaf ik aan dat we eigenlijk volgende week al moeten beginnen op de kraamafdeling, maaaaar, we hebben kunnen regelen dat we nu nog 2 weken op de kinderafdeling mogen blijven!! Genieten van het zorgen voor kinderen.
Zoo, nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van mijn bezigheden hier in Suriname, helaas is het nog niet gelukt om foto's erop te zetten. Ik zal het snel nog eens proberen!

Lobi, bosi, brasa,
Elise