Nog een paar weekjes...

Ha lieve nederlanders!

De tijd gaat snel! Nog maar 3 weken en dan hoop ik weer op Nederlandse bodem te staan. Ik geniet nog even een poosje van het zonnetje hoor!:) Terwijl ik dat zeg realiseer ik me dat het de laatste tijd wel heel veel heeft geregend, regentijd he, dan heb je dat. Janine en ik fietsen regelmatig door een flinke stortbui, wanneer je onderweg bent naar stage is dat niet zo prettig, al fietsen we wel in eigen kleding en moeten we ons omkleden in het fietsenhok, kleddernat op stage aankomen is niet fantastisch.. Terugweg maakt niet zoveel uit, thuis weer een warme douche:) De zandweg bij ons voren is pas weer glad gemaakt, maar er zaten bijzonder grote kuilen en gaten in vol met water, je weet dus niet hoe diep het is, best grappig als je daar dan doorheen probeert te fietsen! Eindelijk in nederland ook lekker weertje hoor ik, geniet ervan! 'k Heb wel weer zin om naar flakkeetje te komen hoor. Het is nog niet te beseffen dat dit straks gewoon weer voorbij is..

Stage is bijna ten einde, ben er ook wel een beetje klaar mee.. hihi, heb veel gezien! Eerst de couveuse- en kinderafdeling en tenslotte de kraamafdeling. Het hele plaatje rondom het kindje en de mama's is compleet. Ik heb op persoonlijk gebied veel meer geleerd dan op vakkundig gebied..dat is best bijzonder, had het niet verwacht, deze stage is niet voor niets geweest! De onderzoeken die ik alleen en samen met Janine heb gedaan zijn nu helemaal klaar en afgerond en we hebben het gezamenlijke onderzoek gepresenteerd. Het ging over het verpleegkundig zorgdossier, hoe dat kan bijdragen aan de kwaliteit van zorg, het was voor ons heel leerzaam om dit onderzoek te doen in dit ziekenhuis en deze cultuur en voor onze surinaamse collega's was het ook erg leerzaam. Het onderzoek zal worden opgestuurd naar de directie van het ziekenhuis vertelde de hoofdzuster van de kinderafdeling ons.

Een aantal weken terug, ja tijd gaat snel, kwam er nog familie van Janine naar Suriname. Helaas moesten we gewoon stage lopen maar we zijn een keer na stage naar het ziekenhuis gefiets, en ja hoor met een lekke band, 3 maanden geen lekke band meer, en nu ineens wel wanneer het keihard regent en je naar familie wil, er zat niets anders op om gewoon op de fiets te springen en naar het hotel te hobbelen. Daar werden we verwend door lieve familie en een mega kokosnoot om uit te drinken:) Dat is wel leuk hoor!

Afgelopen dagen hebben we 2 heerlijke dagen in 'Bigi Pan'gehad. Bigi=groot, pan=pan, dus grote pan. Nu weten jullie natuurlijk nog niet wat je je erbij voor moet stellen.. Ik ga het uitleggen. We zijn vrijdagmorgen opgehaald om eerst een paar uur te rijden naar Nickerie, een plaatsje waar we op een bootje zijn gestapt, in Nickerie hebben we een beetje rondgereden, langs het ziekenhuis en even over de markt gelopen, brr dat stonk, al die visluchten hihi! Daarna zijn we naar het steigertje gebracht en in een bootje gestapt naar Bigi Pan, dat is dus een groot meer in de vorm van een pan.. het was ongeveer een uur varen. Door smalle kanaaltjes, tussen de mangroven door, we moesten over soort rolbandjes een dijkje over, iedereen moest uitstappen maar janine en ik mochten blijven zitten, even een aanloopje nemen en zzjjoeef over het dijkje haha! leukleuk!:) En dan kom je op open water, en dan zie je een aantal huizen op palen in het water staan.. en daar was ons verblijf. Een houten huis, op het water. Heel gaaf! We sliepen met zn 2en op een kamer en mochten genieten van een lunch die bestond uit rijst, verse groenten en kip. Na de lunch hebben we ons omgekleerd om een modderbad te gaan nemen, eerst een poosje varen, naar de monding van de oceaan en daar was het dan, allemaal modder.... en krabben. Je neemt een aanloopje en dan glij je zo de modder in, als je blijft staan zak je weg. Lig je dan, helemaal zwart van de modder tussen de krabben, uitkijken dat je je zwemkleding niet verliest... dat word zo zwaar van al die modder. Daarna hebben we onszelf en elkaar afgespoeld in het zoute water, jaa, een moddermasker en zout water, we hebben een schoon huidje gekregen hihi:) Ook de douch bestond uit zout water, dan kun je wel weer verlangen naar een warme douche thuis:)

Na het avondeten zijn we weer in de boot gestapt om kaaimannen te spotten, en te vangen natuurlijk we wilden zo'n mooi beestje wel eens vasthouden en van dichtbij bekijken. Na een aantal keer lukte het. Griezelig, maar wel gaaf om een kaaiman in je handen te hebben!
's Avonds zijn we op de vlonder gaan liggen en hebben we genoten van de rust, het water wat tegen het huisje aan kabbeld, de vogels die je hier en daar nog hoort fluiten, in de verte een lichtflits, en boven je, een hemel vol sterren, wauw, dat is zo bijzonder mooi!

Zaterdag morgen begon de dag met regen maar dat mocht de pret niet drukken, samen met willianne ben ik in een kajak gesprongen en hebben we een rondje gekajakt, tegen de stroming, dus ja mn spiertjes voel ik wel een beetje:) Douchen had geen zin, alles is toch zout water:) Ook hebben we nog een stukje gevaren, we mochten ook zelf nog varen, dat is gaaf, op het open water, vol gas, hihi! Er zitten heel veel mooie vogelsoorten daar, maar we hebben er helaas niet zoveel gezien.. de rode ibis, die wel, gaaf als er zo'n hele zwerm komt overvliegen!

En na de lunch was het alweer tijd om naar huis te gaan, kortom, we hebben 2 heerlijke dagen gehad,.. en aan het einde van deze periode staan er ook nog een aantal leuke tripjes gepland, nu al zin in!:)
Wat zal het heerlijk zijn om straks weer thuis te zijn, maar ook apart, dit is gewoon eenmalig. Dit komt niet meer terug.. Straks lig ik weer alleen op een kamertje, ik zal de gezelligheid met Sanne en Janine wel erg missen, en Pieter ook natuurlijk;)

Wat ik thuis bijvoorbeeld niet zou kunnen doen, om 23h in bed liggen en bedenken dat je trek hebt in iets lekkers, overleggen met elkaar of de anderen ook trek hebben. En ja, eigenlijk heeft iedereen wel trek in iets lekkers. Toen zijn we het bed uitgesprongen en hebben we ons om gekleed, taxi gebeld en hebben we aan de taxichauffeur gevraagd of hij met ons door de mac-drive wilde rijden, dat wilde hij wel. Dus toen hebben we nog een lekkere mac-flurry op:) Als ik thuis naar de mac-donalds wil moet ik minstens een half uur rijden haha! Nu we het toch over eten hebben, ik kreeg op stage een keer iets aangeboden, zag er heel lekker uit. Roze vruchtjes. Zuster hout, wilt u proberen? Mmm oke, is goed. Dus ik nam een stukje, stop het in m'n mond, met de verwachting dat het lekker zoet was... Stop ik t in m'n mond, en blijkbaar trok ik gelijk een vreselijk raar gezicht, want de zusters begonnen keihard te lachen. Bleken het dus appeltjes te zijn die in azijn waren gezet.. Oef, als je dat dus niet verwacht is dat dus echt heel erg vies.. Het 2e stukje was al iets lekkerder, maar geef mij maar een gewoon appeltje:). Eten, het onderwerp van de dag in Suriname.. als je niets weet te kletsen, begin dan niet over het weertje zoals ze in Nederland zouden doen maar gewoon over eten!:)

Zo nu weten jullie weer een beetje wat ik zoal heb meegemaakt!:) Bedankt voor alle reacties, erg leuk!

Bosie en brasa,
Zuster Hout (: